Згодна сцвярджэнню вядомага расійскага географа П.Сямёнава, пасяленне Іўе першапачаткова называлася Еўе у гонар Евы, адной з жонак князя ВКЛ Гедыміна (1316-1341г.), якую зачаравалі тутэйшыя мясціны, і дзе яна заснавала першы гасцінны двор.
Як лічыць вядомы спецыяліст па гісторыі беларускай тапанімікі В.А. Жучкевіч, назва Іўе – славянскага паходжання, па назве драўніннай пароды івы (вярбы). Славянскае паходжанне мястэчка падкрэслівае і акадэмік Польскай акадэміі навук, прафесар Г. Лаўмянскі ў сваёй манаграфіі “Даследаванне гісторыі Вялікага княства Літоўскага”.
Згодна іншым крыніцам, Іўе – ад татарскага слова “Өyә, Eve” (гняздо, жыллё). У XIV стагоддзі на тутэйшых землях князем Вітаўтам былі паселены татары для абароны ад знешніх ворагаў.
У аснову герба горада пакладзена першая з легенд аб паходжанні назвы пасялення Іўе (Еўе у гонар княгіні Евы). Герб уяўляе сабой варажскі шчыт, у сярэбраным полі якога намалявана жаночая фігура ў чырвоным адзенні, дэкараваным золатам і срэбрам, з сярэбранай кнігай у руках. Але гэта не проста княгіня Ева. Гэта абагулены вобраз прадстаўніц вядомых радоў Беларусі, якім калісьці належала Іўеўская зямля і якія шмат зрабілі для яе дабрабыту і асветы.
Сцяг горада ўяўляе сабой прамавугольнае палотнішча чырвонага колеру, у левай частцы якога размешчана выява герба.
Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 14 чэрвеня 2007 года №279 зацверджаны герб і сцяг горада.
У горада Іўе ёсць свой гімн на словы і музыку Івана Раманчука.
